Het komt voor dat een werknemer zich ziekmeldt omdat er sprake is van een arbeidsconflict, zonder dat aanvankelijk sprake is van ziekte bij werknemer. Het gaat hierbij om werknemers die volgens strikte medische maatstaven geen beperking hebben van fysieke of psychische aard. In de meeste gevallen gaat het om bedrijfsconflicten waarbij sprake is van een verstoorde arbeidsrelatie. Als werkgever zul je vaak van mening zijn dat geen sprake is van echte arbeidsongeschiktheid/ziekte en dat de werknemer weer kan komen werken. De werknemer is van mening dat wel sprake is van echte ziekte en dus niet kan worden overgegaan tot werkhervatting. Deze vorm van arbeidsongeschiktheid wordt wel situatieve arbeidsongeschiktheid genoemd.
Met het ontstaan van deze situatie kun je als werkgever geneigd zijn om de betaling van het loon tijdelijk stop te zetten, aangezien je twijfelt aan deze arbeidsongeschiktheid. Het is van belang om in deze situatie contact op te nemen met de bedrijfsarts. De bedrijfsarts zal nagaan of de werknemer arbeidsgeschikt of ongeschikt is voor zijn bedongen arbeid. Indien de werknemer arbeidsgeschikt is voor zijn werk maar niet aan het werk is, vervalt de loondoorbetalingsverplichting. De bedrijfsarts zal ook een advies uitbrengen voor het hersteltraject als er sprake is van ziekte. Het is aan te raden om dit advies op te volgen.
Bij situatieve arbeidsongeschiktheid zal de bedrijfsarts in de meeste gevallen adviseren en overgaan tot het beter melden van de werknemer en/of het aansturen op het oplossen van het conflict via mediation of een interventieperiode. Het doel hiervan is om inzicht te krijgen in wat het arbeidsconflict precies omvat en op welke wijze dit kan worden opgelost.
In het geval van situatieve arbeidsongeschiktheid heeft de Hoge Raad in het arrest MAK/SBGO richtlijnen vastgesteld voor situatieve arbeidsongeschiktheid en de bijbehorende loonbetaling. Als de werknemer niet voldoet aan de onderstaande regels, heeft de werknemer geen recht op loondoorbetaling.
- De werknemer moet aannemelijk maken dat de arbeidsomstandigheden zodanig zijn dat door zijn psychische of lichamelijke klachten redelijkerwijs niet van hem kan worden verwacht zijn werkzaamheden uit te voeren.
- De oorzaak van de arbeidsongeschiktheid dient redelijkerwijs voor rekening van de werkgever te komen.
- De werknemer moet volledig meewerken aan het proces dat gericht is op het wegnemen van de oorzaak van zijn niet kunnen werken.
- Er moet sprake zijn van (dreigende) lichamelijke of psychische klachten.
Indien gedurende een bepaalde periode aan deze omstandigheden is voldaan en de oorzaak van het niet werken redelijkerwijs voor rekening van de werkgever komt, heeft de werknemer over die periode recht op loon. Bij situatieve arbeidsongeschiktheid is de werknemer volgens vaste rechtspraak in beginsel gehouden alle medewerking te verlenen aan inspanningen die erop gericht zijn de oorzaken daarvan weg te nemen. Zonder deze medewerking heeft de werknemer geen recht op loondoorbetaling.
Deze blog is geschreven door jurist Roan Cox. Vragen over dit artikel? Andere arbeidsrechtelijke vragen? Neem dan contact met ons op via ln.thcirtsaam-oilisnoc@xkirdneh.euqinad of via 043-7600163.